Category Archives: Dutch language

Belgian bloggers #1

Rafaela
Rafaela by carmendevos

I met Rafaela in January 2005. That was before she became SensOtheque. She blogged as Bitterzoet [1], a very personal blog about here sexual encounters, fantasies, likes and dislikes. It featured some of the best writing in the Belgian blogosphere at that moment.Since then, Rafaela has become a name in the world of Belgian erotomania, she launched SensOtheque; a website dedicated to eroticism, was featured in Feeling and De Morgen, and contributed to the most recent issue of TicKL Magazine [2] [3], a Belgian magazine launched by carmendevos [4].

I remember quite clearly what I liked about Rafaela. She managed to physically visualize a space hitherto primarily mental. She fleshed out this pornotopia as Le Château d’O[5].

“The Château d’O features erotically decorated bedrooms with luxury bathrooms, but also houses common lounge spaces with a cinematheque, a print cabinet, a sens’Othèque where one can use sex toys, a well-furnished library and a atmospheric bar and restaurant, a bathhouse with sauna and a BDSM attic.” [6]

Later, after she’d launched the SensOtheque “a guide to refined Literotica, Cinerotica & Bedroom Arts” [7], she incorporated these early comments into her mission statement.

“The sensOtheque is a dream that comes true, an empire of kinky chic, with an air of boudoir romanticism, of the voluptuous and the sumptuous. The sensOtheque represents a passion for far-off, more glorious days: the times of the courtesans and the distinguished geishas, the red velvet atmosphere of The Story of O and Venus in Furs, the decadent world of the 18th century Salons, where women were educated in the field of sexual pleasure.”

TicKL 2 can be ordered here. It includes the only and very short piece of fiction I have ever written, called “Brahms II“, version homme, inspired by Brahms I, by Rafaela.

This post is the first of a new series on blogs from Belgium

This is obscene art

http://www.youtube.com/watch?v=hAIIogcH49I

LUX – The Chapman brothers at Tate Modern.

Lux is a television show on culture presented by my youth hero Luc Janssen. His radio show Krapuul Deluxe was highly influential and he has been described as Belgium’s answer to John Peel. Recently, Janssen has fallen out of favour, especially since an interview I read with him in De Morgen where he said something stupid about the identity-creating-capabilities of owning a Le Corbusier chair.

Al haar vleesch wilde hem

Lodewijk van Deyssel (1864-1952)

Excuse us for this Dutch post on Dutch naturalist writer Lodewijk van Deyssel. The excerpt below is from a first ongekuiste (unexpurgated) version of Een Liefde (A Love) (1887).

Fragment uit “Een liefde” (Uit de ongekuiste eerste versie)

pag. 188:
“Zij zag weer Jozefs twee bruine oogen, twee lichtpunten die naar haar toe schitterden, maar oogen van vroeger, de oogen van den doode, die niet óok waren in dien man hier in huis.
Zij ging weer op bed liggen, met haar bonzende hoofd, in haar koorts van wild begeeren. Haar beenen lagen wijd van elkaâr, met opgetrokken knieën. Haar oogen hingen zwaar en heet. Nu zou hij komen, nu zou hij komen, de zachte groote man, al haar vleesch wilde hem, haar heete mond, haar levende geslachtsdeel. Zij was hier, met haar armen, met haar beenen, om hem te ontvangen en hem aan haar vast te klemmen. Waarom kwam hij niet? Zij voelde hem niet in haar bed, zij voelde hem niet in haar lichaam komen. Zij richtte zich op en luisterde, als moest zij hem van ver hooren naderen. Maar alles bleef stil, totdat zij éens Jozef hoorde bewegen en hoesten, die achter den wand in zijn bed lag. Was hij dat, was hij daar? Neen, dat was de andere, het namaaksel van haar man. Dien moest zij niet hebben. En de heelen nacht eilde zij door, in een half-wakenden, half-slapenden toestand, in verschrikkingen, die het bede deden kantelen en de kamer instorten over haar hoofd, in droomen van zware blokken, die over haar lijf vielen, en van een God den Vader, een grijsaard met een langen baard en een kroon op zijn hoofd, die zachtjes tot haar afdaalde, maar dan onvoelbaar werd als een geest en in rook verwolkte om haar heen.”

Commentaar:

Een fragment als dit kan naturalistisch genoemd worden door de overmaat aan uiterst precieze beschrijvingen van alle gevoelsnuances, het impressionistische taalgebruik vol neologismen en bijvoeglijke naamwoorden; maar ook door de ongekuiste (voor die tijd dus schokkende) beschrijving van het lichamelijke.

Lodewijk van Deyssel heeft in de tweede uitgaven van zijn boek passages als deze vrijwillig gekuist, omdat er een storm van protest losbarstte. —source