This image to introduce you in the obliquest of ways to Simon Vinkenoog, a Dutch poet (Welk Masker Zal Ik Dragen) I have taken a liking to.

Yesterday, Vinkenoog introduced me to one of his favorite poems: De Stem van Vincent; which Vinkenoog called on his non-rss blog “one of the most impressive poems in the Dutch language”. It is a poem by Flemish poet Paul van Ostaijen dedicated to Vincent van Gogh. I will translate the first sentence:

“Niet het te zijn of niet te zijn is de levensopgaaf,
maar het misterie van het zijn vult alles,
Het eigen zijn. Dat over alles te leggen.”

“En telkens woont
‘t woord onder ons
dat ons bewoont, –
nieuw.
De weg van de Verlosser,
de weg van het leed;
een hoogvlakte van geluk.”

(full text)