Mijn doodgravers fronsen hun wenkbrauwen, kijken in ongeloof.

–‘Waarom wil u deze hier begraven? Vivian Jones? Nooit van gehoord. Een plaat zegt u? Welke?’

–‘Red Eyes’, zeg ik, ‘uit 1986, op Jah Shaka Records, uit de tijd dat ik nog veel blowde, daar krijg je rode ogen van.’

–‘Wat jij wil baas.’

Rust zacht Vivian.