In Frankrijk stierf filmmaker Bertrand Blier, gekend voor films zoals Les Valseuses (1974), Buffet froid (1979) and Beau-père (1981).

Ik heb het grootste genoegen beleefd aan Les Valseuses (1974). De film volgt twee boefjes (Depardieu en cultacteur Dewaere) op een road trip; ze zien het leven als een supermarkt: ze nemen uit de rekken wat ze willen, stoppen het in hun winkelkar en ‘vergeten’ te betalen. Ze worden vergezeld door Miou-Miou die op haar eigen zoektocht is naar een nog nooit bereikt orgasme. De film zou de hectiek van de seksuele revolutie en de moraal in het post-mei-1968 tijdperk illustreren.

De heetste scène is die als het tweetal in een bijna lege trein een jonge vrouw ontmoeten die haar kind de borst geeft. Depardieu, de leider van het tweetal, geeft de jonge moeder geld om zijn vriend Dewaere ook de borst te geven. Eens hij begint, beantwoordt zij zijn liefkozingen. Depardieu speelt met haar andere tepel – heel geil – maar als hij probeert haar te kussen, geeft zij niet thuis. Bij de volgende halte komt de vrouw veel te laat tot de vaststelling dat het haar halte is. Ze knoopt snel haar bloes dicht en stapt af. Op het perron wacht haar sullige man haar op en hij kust haar hartstochtelijk. Het tweetal boefjes kijkt toe vanuit de trein, Dewaere beklaagt zich erover dat hij geen erectie kreeg.

Ik heb lang moeten wachten eer ik de zwarte komedie Buffet froid (1979) kon zien, een absurde film waarvan de meest beklijvende scènes zich afspelen in de pas aangelegde kille modernistische wijk La Défense die bevolkt wordt door personages uit de marge.

En dan is er Beau-père. De film draait om een gerateerde pianospeler, Remy en zijn worstelingen met, eerst, zijn falende huwelijk, dan het voortijdige overlijden van zijn vrouw en ten slotte de verliefdheid die zijn veertienjarige stiefdochter voor hem heeft ontwikkeld. Het personage van Patrick Dewaere, Remy, heeft nooit geluk. Zijn aanhoudend gebrek aan geld én motivatie achtervolgt hem en zijn rol als stiefvader van een ontluikende vrouw is een extra obstakel op zijn met brokstukken bezaaide pad. Ariel Besse speelt het veertienjarige kindvrouwtje. Er wordt heel veel tegen de camera gepraat, ik heb dat graag.

In twee van die films speelt Dewaere die al veel langer dood is, zelfmoord als ik me niet vergis.

In elk geval, rust zacht Bertrand.