In Nederland stierf de acteur Jim van der Woude.

Hij behoorde tot de school van Alex van Warmerdam (Abel, Ober, Borgman) en Jos Stelling (De illusionist), twee van mijn favoriete Nederlandse filmmakers.

Er was in België niets rond van der Woudes dood te doen en ook in Nederlands scheen hij grotendeels vergeten.

Op YouTube vind je film De wisselwachter van Jos Stelling. Zelfs met de nergens-op-slaande Engelse ondertitels en de Russische overdubs is de film nog een plezier om te kijken.

Van der Woude speelt de wisselwachter in een klein verlaten stationnetje waar op een dag een chique Française strandt. Ze zal er een jaar blijven; vier seizoenen lang in dat naamloze desolate landschap. Er wordt amper gesproken, zoals wel meer gebeurt in de films van Stelling.

Hij was ook mimespeler, de Hollandse Buster Keaton; en een geweldig danser.

Dat dansen laat hij zien in Noodzaak van de Kunst (1981) waarin hij en Freek de Jonge een absurd woordeloos stuk bewegingstheater brengen op “Dance I” van Philip Glass [link in comment].

Ook in Kopzeer aan die waanzee (1983) danste Jim.

Een fragment dat ik niet kon vinden was de beroemde elastiekscène waarin van der Woude gewichten met touwen aan zijn polsen vastbindt om zich zo over het podium verder te sleuren. Zijn gezicht moet daarin bespannen zijn door elastiekjes.

Rust zacht Jim.