RIP Ryuichi Sakamoto (1952 – 2023)

“Forbidden Colours” (1983) van Ryuichi Sakamoto. Herken ik hier een stuk Paolo Conte?

Het is nog maar enkele maanden geleden dat wij de Japanse muzikant Yukihiro Takahashi met gepast eerbetoon hier in Dodenstad verwelkomden en hem moesten teleurstellen. Wij konden hem immers jammer genoeg geen plaats op het ereperk geven. Zo’n plek hebben wij uiteraard wel voor zijn medemuzikant, medelandgenoot en collega-bandlid Ryuichi Sakamoto.

Onze generatie leerde Sakamoto kennen via een eigenaardige oorlogsfilm waar hij niet alleen naast David Bowie een hoofdrol vertolkte, maar waarvoor hij ook de soundtrack schreef. Ik ben die film nooit gaan zien. Hij trok mij niet aan.

Nee, Sakamoto zal pas echt op mijn radar verschijnen als ik me begin te verdiepen in de roots van de housemuziek. Als men de oorsprong van dat vermaledijde genre blootlegt, stuit men al snel op de band Yellow Magic Orchestra en meer specifiek op hun track “Computer Game” (1978). Een mens die dat verteerd heeft komt men vanzelf bij Sakomoto’s “Riot in Lagos” (1980), een van de hoogtepunten van die oorsprongsgeschiedenis.

“Riot in Lagos” (1980) van Ryuichi Sakamoto

Het muzikale belang van Sakomoto beperkte zich niet hiertoe, maar daarover zal Ryuichi u zelf meer vertellen, hij heeft alle tijd van de wereld hier in Dodenstad.

Van de originele drie bandleden van YMO leeft enkel Haruomi Hosono nu nog en voor hem heb ik misschien wel de grootste sympathie.

Hopelijk staat die nog niet te snel aan onze poorten.

Ondertussen, rust zacht, Ryūichi.