Tag Archives: ambient

RIP Manuel Göttsching (1952 – 2022)

https://www.youtube.com/watch?v=ys0HyevZpQg&ab_channel=ohral
“E2-E4” (1984) by Manuel Göttsching

Manuel Göttsching was een Duits componist en muzikant vooral bekend omwille van zijn compositie “E2-E4” (1984) die net geen uur duurt en in de jaren ’90 deel ging uitmaken van de prehistorie van techno, nadat zij gesampled was in “Sueño Latino” (1989), een househitje.

“E2-E4” bestaat uit twee bewegingen, elk van een half uur, toen die in 1984 uitkwam, besloeg elke beweging een kant van een vinylplaat.

Het is pas in de tweede beweging dat het gitaarspel van Göttsching begint en vanaf dan evolueert het stuk van new-age naar jazz-funk.

Ik heb veel naar “E2-E4” geluisterd toen ik het als cd kocht ergens rond de eeuwwisseling.

RIP Harold Budd (1936 – 2020)

 The Plateaux of Mirror 

Harold Budd was an American composer working primarily in ambient music.

 The Pearl

His two collaborations with Brian Eno, 1980’s The Plateaux of Mirror and 1984’s The Pearl, established his trademark atmospheric piano style.

Update: it took a Facebook comment of David Toop to bring Budd’s best work to my attention:”Bismillahi ‘Rrahman’ Rrahim” (1975):

Budd’s track on the Marion Brown Vista album:

https://www.youtube.com/watch?v=yjNqksj0mkk&ab_channel=ishimats

and Budd’s own recording of that track on The Pavillion of Dreams.

RIP José Padilla (1955 – 2020)

In DJ-land, the name José Padilla has achieved mythical proportions. One associates it with a beautiful sunset in a beautiful bar listening to beautiful music. The place I just described was a real place called Café del Mar and Padilla was its DJ. Café del Mar is also the title of a series of chill-out music compilations.

Padilla’s own compositions are not very interesting, and truth be told, his Café del Mar compilations aren’t either.

I once wrote that the ‘Café del Mar’, ‘Hôtel Costes’, ‘Buddha Bar’ and ‘Verve Remixed’ compilations served to satisfy the chill-out, downtempo, lounge, ambient and trip hop tastes of the late 1990s and the early 2000s yuppie crowds. Needless to say, these compilations were but the ersatz fix for a genuine sophisticated sound. Take Italian lounge of the 1960s and 1970s, for example.

I mean, seriously, listen for yourself and check “Tema di Londra” (1967) by De Masi and Alessandroni or “Deep Down” (1968) by Morricone.

And if it’s pure ambient you are after, check Brian Eno or my hero Hiroshi Yoshimura.