Tag Archives: guitar
RIP David Crosby (1941 – 2023)
David Crosby was een Amerikaans zanger en muzikant, en songschrijver.
Hij is gekend voor opnames zoals “Eight Miles High” (1966), “Dark Star” (1977) en het solo album If I Could Only Remember My Name (1971).
Hij lag mee aan de grondslag van the Byrds en Crosby, Stills & Nash.
Zijn leven en werk grenst aan de canonieke Neil Young.
RIP Dennis Budimir (1938 – 2023)
Dennis Budimir was een Amerikaans gitarist, lid van The Wrecking Crew, een in Los Angeles gebaseerde groep van sessiemuzikanten.
Als studiomuzikant speelde hij mee op zo’n negenhonderd filmopnames en ontelbare pop- en jazzplaten. Hij bracht maar een vijftal platen onder eigen naam uit.
Hij werd 84.
Er staat een filmpje op YouTube waar hij met Bill Frisell en Bob Bain speelt en waarop vooral Bain en Budimir herinneringen ophalen.
Rust zacht Dennis.
RIP Jeff Beck (1944 – 2023)
Jeff Beck werd tot de beste gitaristen van zijn generatie gerekend. Geboren in Londen, kwam hij voor het eerst in de schijnwerpers als lid van The Yardbirds met wie hij op zijn tweeëntwintigste “Shapes of Things” (1966) uitbracht. Datzelfde jaar – maar solo – bracht hij “Beck’s Bolero” uit.
“Shapes of Things” is samen met “Eight Miles High” (1966) van The Byrds een van de eerste successen van de psychedelische rock en zijn plaat Truth waarop hij “Shapes of Things” herwerkte haalt vaak ‘de beste platen ooit’ lijstjes.
Je kan Beck aan de zijde van Jimmy Page zien in het Yardbirds concert in de film Blowup (1966) van Antonioni, een erg knullige scène.
Na die beginperiode had Beck geen echte hits meer maar hij genoot het grootste respect van zijn collega muzikanten. Je zou hem een muzikantenmusicus kunnen noemen. A musician’s musician zoals de Engelsen zeggen.
RIP Manuel Göttsching (1952 – 2022)
Manuel Göttsching was een Duits componist en muzikant vooral bekend omwille van zijn compositie “E2-E4” (1984) die net geen uur duurt en in de jaren ’90 deel ging uitmaken van de prehistorie van techno, nadat zij gesampled was in “Sueño Latino” (1989), een househitje.
“E2-E4” bestaat uit twee bewegingen, elk van een half uur, toen die in 1984 uitkwam, besloeg elke beweging een kant van een vinylplaat.
Het is pas in de tweede beweging dat het gitaarspel van Göttsching begint en vanaf dan evolueert het stuk van new-age naar jazz-funk.
Ik heb veel naar “E2-E4” geluisterd toen ik het als cd kocht ergens rond de eeuwwisseling.
RIP Keith Levene (1957 – 2022)
Keith Levene was een Engels gitarist die ik ooit door wat gericht gegoogel op het spoor kwam.
Hij maakte deel uit van The Clash en van Public Image Ltd, Johnny Rottens project na de Sex Pistols.
Hierboven hoort u hem op “Death Disco” (1978). U kan hem ook zien want hoe gek het ook klinkt, ze kwamen ermee op Top of the Pops.
RIP Keith Levene
RIP Joe Messina (1928 – 2022)
Joe Messina was an American guitarist known for playing on such recordings as “Dancing in the Street” (Martha & the Vandellas, 1964).
RIP Wah Wah Watson (1950 – 2018)
This happened in 2018, but I only found out today.
Wah Wah Watson was an American guitarist who was a member of The Funk Brothers, the studio band for Motown Records.
This track from Elementary (1976), his only solo album, reminds me somehow of “Rapper Dapper Snapper” (1980) by Edwin Birdsong.
RIP John Goodsall (1953 – 2021)
John Goodsall was an American-British rock guitarist known for his work with Atomic Rooster and Brand X.
Goodsall worked in the jazz fusion and prog rock idioms, genres which can be quite boring, except when compiled on such albums as Prog Is Not a Four Letter Word (2005) by Andy Votel.
RIP Ellen McIlwaine (1945 – 2021)
Ellen McIlwaine was an American singer-songwriter and musician best known for her career as a solo singer, songwriter and slide guitarist.
I discovered her via Life:Styles – Kenny Dope (2003) which features her “Jimmy Jean” song, originally released on the album We The People (1973). The congas you hear are, as far as I know, by Cándido Camero.
Her song “Can’t Find My Way Home” is reminiscent of “You Goin’ Miss Your Candyman” (1968) is a song by Terry Callier.