Carlos Garnett was een Panamaniaans-Amerikaans componist, songschrijver en saxofonist actief in het jazz-idioom. In de jaren zeventig kon je hem tot de traditie van de ‘spirituele jazz’ rekenen met albums zoals Journey to Enlightenment (1974) en Black Love (1974).

Verlichting, liefde, wereldgodsdiensten, het waren ingrediënten in het jazz-antwoord op de flowerpowerbeweging van de hippies, dat langharig werkschuw tuig, zoals ik ze deze week nog beschreven zag in de documentaire over het leven van Karl Eriksson.