In Amerika – vergeef dat ik Amerika zeg en niet de Verenigde Staten – stierf muziekmagnaat Seymour Stein, medeoprichter van Sire Records.

Ik heb de levendigste herinneringen aan Sire Records via “Kiss Me Again” (1978), de eerste geluidsopname van Arthur Russell voor een groot label. Ik bewonder Russell namelijk om zijn artistieke discoplaten, zijn kunstdisco als het ware. Over ‘artistieke disco’ schreef Peter Shapiro een stuk in 2003. Hij noemde het genre mutantendisco:

‘Geminacht en belachelijk gemaakt als vederlichte, escapistische pap toen het opkwam in het midden van de jaren zeventig, en nu gereduceerd tot een kitsch scenario van Afropruiken, polyesterpakken en dronken meezingers op kantoorkerstfeestjes en vrijgezellenweekends; disco is zowat de laatste plaats waar iemand zou zoeken naar avant-garde praktijken.’

Avant-garde praktijken in de disco binnensmokkelen is nochtans precies wat Arthur Russell deed en Sire Records was een van de eerste platenmaatschappijen om daar voor Russell geld te willen insteken.

Rust zacht Seymour.