In Engeland stierf Jah Shaka, een soundsystem operator en platenbaas die van grote invloed was op de verspreiding van dub en reggae in Londen, het Verenigd Koninkrijk en van daaruit over de hele wereld.

Er staat een leuke foto van Lee Perry, Jah Shaka en Mad Professor op de facebookpagina van Mad Professor. Diezelfde foto staat ook op de facebookpagina van Perry maar daar werd de Mad Professor eraf geknipt.

Naar aanleiding van deze dood bekeek ik de film Babylon (1980) waarin Jah Shaka zichzelf speelt. Babylon staat integraal op YouTube met Spaanse ondertitels en als je denkt, ‘ondertitels, dat is toch niet nodig, die Jamaicanen in Londen spreken toch Engels?’, dan zeg ik ‘nee, die ondertitels heb je wel nodig want zonder versta je er geen knijt van’.

Een van de meest gebruikte woorden is bloodclaat, dat betekent letterlijk bloeddoek maar het is Jamaicaans Engels gebruikt als versterkend adjectief in de betekenis van ‘fucking’ en ‘verdomd’. Misschien wordt die term bloodclaat wel gebruikt om er doeken tegen de ongesteldheid van vrouwen mee aan te duiden, ik heb de tijd niet genomen om dat te achterhalen.

De film Babylon, in Wikipedia geclassificeerd bij de hood films, vertelt het verhaal van een aantal in Londen geboren jongens van Jamaicaanse afkomst die voor een soundsystemoperator werken. Een van hen is aan de agressieve kant, een ander gaat huwen maar raakt op het verkeerde pad. Er is een episode waarin een van de jongens zich als gay maquilleert om iemand te versieren voor geld, waarna ze hem mee naar een steegje leiden om hem van zijn geld te beroven en af te tuigen. Er is veel racisme met het bekende antwoord van de agressieve Beefy op de vrouw die zegt ‘go back to your own country!’, ‘ga terug naar je eigen land’. Dat antwoord luidt: ‘Dit is mijn eigen land verdomme!’

Maar de eigenlijk de hoofdrolspeler is Brinsley Forde, de frontman van Aswad; en op het einde, net voor de grootschalige politieinval op een soundclash, kan hij even zijn ding doen. In die finale scène is ook Jah Shaka aan het werk.

De muziek bestaat uit een aantal reggaeplaten waaronder het ijzersterke “Warrior Charge” (1980) van Aswad; maar er is ook een OST geschreven door Dennis Bovell die zowat het midden houdt tussen reggae en soul.

Jah, dames en heren, is reggae patois voor ‘God’ en Shaka was de naam van een Zoeloestrijder wiens naam bij ons Sjaka geschreven wordt.

Rust zacht Jah.