Tag Archives: United Kingdom

RIP Brian Stableford (1948 – 2024)

Dat ik een zwak voor sciencefiction heb weten mijn collega doodgravers maar al te goed. Dus dat Brian Stableford niet zomaar een dode is, dat zijn plotse aanwezigheid hier in Dodenstad mijn aandacht opeiste, is voor hen geen verrassing.

Stableford vertaalde Robida’s Le Vingtième Siècle (1883) naar het Engels.

Stableford was een Brits academicus, criticus en sciencefictionauteur met meer dan zeventig romans op zijn naam. Voor mij is hij vooral de man die heel wat teksten van steampunk-icoon Albert Robida en andere 19de-eeuwse Franse schrijvers binnen het speculatieve idioom vertaalde. Robida schreef een belangrijk hoofdstuk in de geschiedenis van de toekomst, Stablefords vertalingen hielden zijn herinnering in leven.

Rust zacht Brian.

RIP Geordie Walker (1958 – 2023)

“Requiem (A Floating Leaf Always Reaches The Sea Dub Mix)” (1992) van Killing Joke

Geordie Walker was een Engelse gitarist bekend voor zijn lidmaatschap van Killing Joke. Hij is mede-auteur van de compositie “Love Like Blood” (1985) maar ik hou niet van die song.

Van “Turn to Red” (1979) hou ik wel enigszins, maar vandaag is het vooral de 1992 remix van “Requiem”, “Requiem (A Floating Leaf Always Reaches The Sea Dub Mix)” waarop de gitaarpartijen van de gestorvene te horen zijn, die ik onder uw aandacht wil brengen.

Rust zacht Geordie.

RIP Jane Birkin (1946 – 2023)

Een kind van mijn generatie leerde eerst de stem van Jane Birkin kennen, dan pas haar naam en gezicht.

Je t’aime moi non plus, de film

‘Je t’aime’ hijgt ze fluisterend op “Je t’aime moi non plus” in 1969, ‘ik hou van je.’

‘Ik ook niet,’ antwoordt Gainsbourg.

Het vat de Birkin/Gainsbourg liefdesrelatie mooi samen.

Continue reading →

RIP Julian Sands (1958 – 2023)

In de film Tale of a Vampire (1992) komt Julian Sands ongemerkt het café binnen waar Suzanna Hamilton alleen aan een tafeltje zit. Hij gaat tegenover haar zitten maar zij merkt hem niet meteen op. Zij leest een boek.

Julian Sands in Tale of a Vampire (1992), de conversatie over Forneret speelt zich af op 19:40.

— ‘Houdt u van Forneret?’

— ‘Kent u hem?’

— ‘Dichter, romanschrijver, dramaturg, vroege voorloper van het surrealisme, Frans.’

— ‘Dat klopt.’

— ‘Weet u, u bent pas de tweede persoon die ik ontmoet die zelfs maar gehoord heeft van Forneret in Engeland, laat staan hem gelezen heeft.’

— ‘Een van mijn favoriete gedichten van Forneret is “Un pauvre honteux”. Kent u het?’

— ‘Het gaat over een uitgehongerde man die zijn eigen hand opeet.’

— ‘Ja, ik ken het.’

Continue reading →

RIP Glenda Jackson (1936 – 2023)

Glenda Jackson (rechts) in The Maids (1975)

Wij van Dodenstad graven ‘s avonds niet. Na zonsondergang houdt het werk op. De doodgravers zitten dan in hun barakken en ik kijk dan wel eens graag een film van een van onze nieuwe bewoners. Of lees een hunner boeken. Of bekijk hun gebouwen, schilderijen en beeldhouwwerken. Of ik luister naar hun muziek.

Vanavond keek ik achtereenvolgens naar The Maids (1975) en Sunday Bloody Sunday (1971), want Glenda Jackson is dood.

Continue reading →