Mijn doodgravers fronsen hun wenkbrauwen, kijken in ongeloof.
–‘Waarom wil u deze hier begraven? Vivian Jones? Nooit van gehoord. Een plaat zegt u? Welke?’
–‘Red Eyes’, zeg ik, ‘uit 1986, op Jah Shaka Records, uit de tijd dat ik nog veel blowde, daar krijg je rode ogen van.’
–‘Wat jij wil baas.’
Rust zacht Vivian.
Ik ontmoette mijn liefje bij de gasfabriek
Droomde een droom bij het oude kanaal
Ik kuste mijn meisje bij de fabrieksmuur
Vieze oude stad
Vieze oude stad
Zo gaat de tekst van “Dirty Old Town” (1949) van Ewan MacColl waarmee de Ierse zanger Shane MacGowan nogal gemakkelijk geassocieerd wordt.
Shane was voorts bekend als leadzanger van de band the Pogues (gebaseerd op Gaelic ‘póg mo thóin’, wat ‘kus mijn gat’ betekent), zijn zuipschuiterij en zijn gebrek aan tanden.
Shane is dan weer de titel van een westernfilm waar mijn vader gek op was.
Rust zacht Shane.
Maxi Jazz was een Brits songschrijver, muzikant en zanger vooral bekend als zanger van de groep Faithless die met “Insomnia” (1995) en “Salva Mea” (1995) grote hits scoorden.
Semantisch hebben we hier te maken met een band die zichzelf ‘trouweloos’ of ‘ongelovig’ noemt en die faam bereikte met de hits “God is een deejay”, “Slapeloosheid” en “Red mij”, want dat betekent het potjeslatijn “Salva Mea”.
Het werk van Faithless duikt nergens op in de ‘best of ‘ lijstjes van de critici, niet bij Rolling Stone, niet bij Pitchfork, niet bij NME.
Rust zacht Maxwell.
Keith Levene was een Engels gitarist die ik ooit door wat gericht gegoogel op het spoor kwam.
Hij maakte deel uit van The Clash en van Public Image Ltd, Johnny Rottens project na de Sex Pistols.
Hierboven hoort u hem op “Death Disco” (1978). U kan hem ook zien want hoe gek het ook klinkt, ze kwamen ermee op Top of the Pops.
RIP Keith Levene
Mark Shreeve was a British songwriter best-known for co-writing “Touch Me (I Want Your Body)” (1986) interpreted by Samantha Fox. It was a worldwide hit.
Unrelated, except by title, is Touch Me (All Night Long) (1984), written by Patrick Adams two years earlier, not a worldwide hit.
Greg Tate was was an American writer, musician, and producer.
A long-time critic for The Village Voice, Tate focused particularly on African-American music and culture.
Also a musician himself, he was a founding member of the Black Rock Coalition and the leader of Burnt Sugar.
He is known for such pieces as “Yo! Hermeneutics!” (1985) and was interviewed by Mark Dery in “Black to the Future” (1994), making Tate a key figure in the protohistory of black science fiction.
Some have called a rogue scholar and when one reads “Yo! Hermeneutics!”, one does get the feeling of having landed in an African-American version of the Sokal affair.