Hoofddoodgraver Leonardo is ziek en hij heeft aan mij gevraagd om gedurende onbepaalde tijd de honneurs waar te nemen. Meestal consulteerde Leonardo mij voor de muziekdoden, zelf was hij meer thuis in de kunstdoden en anderen adviseerden hem dan weer over andersoortige doden.
Goed, ik neem het van hem over en wens hem veel beterschap. We houden u van zijn toestand op de hoogte.
In Frankrijk stierf Charles Dumont, bekend als componist van de melodie van “Non, Je Ne Regrette Rien” (1956), wat zoveel betekent als “Nee, ik heb nergens spijt van “, bekend geworden in de versie van Édith Piaf uit 1960.
Over spijt kan ik wel een en ander vertellen, over hoe het beter is spijt te hebben van iets wat je gedaan hebt in plaats van spijt te hebben van iets wat je niet hebt gedaan.
“People Make the World Go Round” (1972) by Thom Bell and Linda Creed, first performed by The Stylistics
Thom Bell was een Amerikaans componist, songschrijver, producer, arrangeur, pianist, en zanger die centraal stond in de ontwikkeling van de Philadelphia soul van de jaren zeventig. Hij was het creatieve brein achter de Delfonics, de Stylistics, en de Spinners.
“People Make The World Go ‘Round” (1999) by Innerzone Orchestra, cover van bovenstaande.
Je kan hem kennen van composities zoals “Ready or Not Here I Come (Can’t Hide from Love)” (1968), “La-La (Means I Love You)” (1968), “Didn’t I (Blow Your Mind This Time)” (1970), “People Make the World Go Round” (1972), “I’ll Be Around” (1972), and “Can’t Give You Anything (But My Love)” (1975) .
Maar je kan hem ook evengoed helemaal niet kennen natuurlijk want discoproducers zoals ‘Thom Bell, Gamble & Huff, Holland/Dozier/Holland, Jimmy Jam & Terry Lewis, Patrick Adams of Michael Zager’ worden nog altijd gemarginaliseerd, schreef Brian Chin in 1997.
En in 2000 wees David Haslam erop dat ‘het traditionele jaren-zestig-discours bolstaat van de waardeoordelen en het werk van de Velvet Underground verkiest boven dat van Motown, de productievaardigheden van Brian Wilson boven die van Norman Whitfield en de maatschappelijke relevantie van John Lennon boven die van James Brown.’
Rock boven pop dus. En ook rock boven soul en gelijk welk ander genre. Dat is ‘rockisme’.
Nu geloof ik wel dat er sinds die tijd een en ander veranderd is. In 2000 kwamen Frank Broughton en Bill Brewster met hun boek Last Night a DJ Saved My Life en in 2004 kwam Love Saves the Day van Tim Lawrence.
Daarna, of gelijktijdig ermee, kwam het rockisme versus poptimisme debat op gang en kreeg de obsessie met ‘authenticiteit’ een serieuze knauw.
Angelo Badalamenti was een Amerikaans componist gekend van zijn samenwerking met David Lynch. Hij schreef de muziek voor Blue Velvet, Twin Peaks, The Straight Story, en Mulholland Drive.
“Laura Palmer’s Theme” (1990)
“Audrey’s Dance” (1990)
Zijn best gekende individuele composities zijn “Falling” (1989), met de onlangs overleden Julee Cruise; “Laura Palmer’s Theme” (1990), met groot commercieel succes gesampled in “Go” (1991) van Moby; en “Audrey’s Dance” (1990).
Lamont Dozier was an American composer and record producer best known for being part of the Holland–Dozier–Holland team and for writing “Going Back to My Roots” (1977).
