Jean Knight was een Amerikaanse zangeres bekend van het nummer “Mr. Big Stuff” (1971) dat ze zong maar niet schreef.
In tegenstelling tot wat de Afro-Amerikaanse mythologie zou kunnen doen vermoeden, is de stuff van Mr. Big Stuff niet zijn fallus maar zijn auto, zijn chique kleren en alle andere rijkdommen waarover hij beschikt.
Jean van haar kant is niet onder de indruk: ‘het is niet omdat jij wat met je bezittingen komt pronken dat ik mijn liefde aan jou kan schenken.’
Een recent interview met Gunnar Heinsohn, na de Russische invasie van Ukraïne waarin Heinsohn onder andere zegt dat de USSR nooit gestraft werd voor haar oorlogsmisdaden.Continue reading →
“People Make the World Go Round” (1972) by Thom Bell and Linda Creed, first performed by The Stylistics
Thom Bell was een Amerikaans componist, songschrijver, producer, arrangeur, pianist, en zanger die centraal stond in de ontwikkeling van de Philadelphia soul van de jaren zeventig. Hij was het creatieve brein achter de Delfonics, de Stylistics, en de Spinners.
“People Make The World Go ‘Round” (1999) by Innerzone Orchestra, cover van bovenstaande.
Je kan hem kennen van composities zoals “Ready or Not Here I Come (Can’t Hide from Love)” (1968), “La-La (Means I Love You)” (1968), “Didn’t I (Blow Your Mind This Time)” (1970), “People Make the World Go Round” (1972), “I’ll Be Around” (1972), and “Can’t Give You Anything (But My Love)” (1975) .
Maar je kan hem ook evengoed helemaal niet kennen natuurlijk want discoproducers zoals ‘Thom Bell, Gamble & Huff, Holland/Dozier/Holland, Jimmy Jam & Terry Lewis, Patrick Adams of Michael Zager’ worden nog altijd gemarginaliseerd, schreef Brian Chin in 1997.
En in 2000 wees David Haslam erop dat ‘het traditionele jaren-zestig-discours bolstaat van de waardeoordelen en het werk van de Velvet Underground verkiest boven dat van Motown, de productievaardigheden van Brian Wilson boven die van Norman Whitfield en de maatschappelijke relevantie van John Lennon boven die van James Brown.’
Rock boven pop dus. En ook rock boven soul en gelijk welk ander genre. Dat is ‘rockisme’.
Nu geloof ik wel dat er sinds die tijd een en ander veranderd is. In 2000 kwamen Frank Broughton en Bill Brewster met hun boek Last Night a DJ Saved My Life en in 2004 kwam Love Saves the Day van Tim Lawrence.
Daarna, of gelijktijdig ermee, kwam het rockisme versus poptimisme debat op gang en kreeg de obsessie met ‘authenticiteit’ een serieuze knauw.
Peter Straub was an American novelist best known for horror and supernatural fiction novels such Julia (1975), Ghost Story (1979) and The Talisman (1984), which he co-wrote with Stephen King.
Lino Capolicchio was an Italian actor, screenwriter, and director known for performances in such films as Escalation (1968), The Garden of the Finzi-Continis (1970) and The House with Laughing Windows (1976).
Opening scene to Escalation, a film qualifiable as the Italian version of The Trip . Lino is the young man on the bicycle.
Orlando Julius was a Nigerian composer, saxophonist, singer, and songwriter, known for compositions as “Ashiko” (1975 or earlier).
“Kawa oma ranti, ranti ile o, isedale baba awa” on “Going Back to My Roots” (1977) by Lamont Dozier can be heard at 5:34.
His voice and text “kawa oma ranti, ranti ile o, isedale baba awa” [we will always remember the roots of our parents] is featured on “Going Back to My Roots” (1977) by Lamont Dozier.
