Tag Archives: 1923

RIP Henry Kissinger (1923-2023)

Sinds enige tijd vind ik het een prettig idee dat het Westen de wereld heeft veroverd en niet omgekeerd. Want dat had ook gekund. Als twintiger haatte ik de Verenigde Staten omdat ik HUMO las, het blad dat zich liet kenmerken door een liefde voor Amerikaanse muziek even groot als de haat voor de politiek van dat enorme land.

Na 9/11 heb ik alles herbekeken. Toen kwam ik erachter dat de Amerikanen eigenlijk gewoon de bastaardkinderen van Europa zijn die het op het schoolplein van de wereld voor ons opnemen. Ik gebruik de term bastaard hier omdat Europa haar Amerikaans nageslacht over het algemeen niet *wil* erkennen.

Toch was het overlijden van Henry Kissinger even slikken voor mijn ‘post 9/11-ik’.

Continue reading →

RIP Marcel Zanini (1923 – 2023)

“Tu veux ou tu veux pas” (1969)

Marcel Zanini was een in Turkije geboren Franse muzikant best gekend voor zijn song “Tu veux ou tu veux pas” (1969).

“Nem Vem Que não Tem” (1967)

Enfin, ik zeg zijn song, maar het was helemaal zijn song niet. Hij vertaalde of hij zong een vertaalde versie van “Nem Vem Que não Tem” (1967) van Carlos Imperial, een lied eerst op de Braziliaanse markt gebracht door Wilson Simonal voor Odeon.

De versie van Bardot.

Jullie kennen het nummer van de versie die Bardot uitbracht in 1970.

RIP Giuseppe Rotunno (1923 – 2021)

The Stendhal Syndrome 

Giuseppe Rotunno was an Italian cinematographer with a long career, working with many great directors, check your regular sources.

One of these films is The Stendhal Syndrome , the last feature film he worked on.

There is a full version of The Stendhal Syndrome on YouTube, a film I had not seen before which turned out to be very enjoyable.

I especially liked the opening scene at the Uffizi in Florence with The Birth of Venus by Botticelli, Caravaggio’s Medusa, Landscape with the Fall of Icarus by Pieter Bruegel the Elder, Paolo Uccello’s The Battle of San Romano and The Duke and Duchess of Urbino by Piero della Francesca.

When Asia is walking towards the Uffizi, you can already see the distinctive style of Rotunno’s cinematography, already invoking the fainting of Asia once she stands before the Bruegel painting.

After that, when she falls into the Icarus painting, she kisses a grouper fish. Beautiful!

The film is full of these little details, in her hotel room hangs a copy of The Night Watch by Rembrandt. She walks into this and finds herself on the streets, blurring the lines between fact and fiction.

RIP Jan Boerman (1923 – 2020)

Jan Boerman was a Dutch composer active in electronic music when it was still an affair of room-filling electronic machines.

Much of that music is also called ‘acousmatic’ and I suspect that this “Alchemie” (1961) composition by Boerman also falls under that label.

If you like “Alchemie”, be sure to check out Bernard Parmegiani’s masterpiece “De Natura Sonorum” (1975).