Tag Archives: director
RIP Michel Deville (1931 – 2023)
In Frankrijk werd de regisseur Michel Deville 91 voor hij stierf.
RIP Carlos Saura (1932 – 2023)
RIP Agustí Villaronga (1953 – 2023)
RIP Eugenio Martín (1925 – 2023)
Eugenio Martín was een Spaans filmregisseur die voornamelijk herinnerd zal worden voor zijn film Horror Express (1972), een film met de horrorhelden Christopher Lee en Peter Cushing.
De film speelt zich af op een trein die in 1906 onderweg is van Siberië naar Europa. Ook op de trein: een kist van een antropoloog met een opgegraven bevroren stoffelijk overschot dat wel eens de ‘missing link’ zou kunnen zijn. Er blijkt een wezen in die verzameling botten te huizen die de passagiers een voor een afmaakt.
God weet of dit in 1972 in een Vlaamse krant gerecenseerd werd en wat men er dan over zei.
Het plot is slim, de dialogen vrij goed geschreven en het geheel is uiteraard onpretentieus.
Heel aardig is het plotelement van de optografie, het geloof dat iemand voor hij sterft het laatste wat hij zag op zijn netvlies bewaart.
RIP Mike Hodges (1932 – 2022)
Mike Hodges was een Brits regisseur en schrijver best gekend voor het schrijven en regisseren van Get Carter (1971) waarbij hij zich baseerde op een pulproman.
De film wordt tot de beste van het Verenigd Koninkrijk gerekend en is vandaag nog erg genietbaar. Allereerst is er Michael Caine, dan is er het totaal gebrek aan gemoraliseer, de soundtrack van Roy Budd en het snelle monteerwerk van John Trumper.
De film is van 1971 en de seksuele revolutie raast als een sneltrein door Europa. In deze periode lijkt het erop dat je als vrouw geen enkele rol krijgen kon als je niet bereid was je borsten te laten zien: er is Britt Ekland die ingaat op het telefoonseksverzoek van haar vriendje Carter terwijl zijn vrouw in dezelfde kamer waar hij belt zenuwachtig heen en weer aan het schommelen is in haar schommelstoel terwijl ze naar het ongewogen gezicht van haar man kijkt terwijl aan de andere kant Britt in het bed aan het kronkelen is; er is de vrijpartij met Geraldine Moffat; er is de vrouw die verplicht wordt zich te ontkleden vooraleer ze een dodelijk spuitje krijgt; er is het naakte vrouwenlijk dat uit de rivier gevist wordt.
Drugs zijn ook nooit ver weg. Zo druppelt Caine een of ander goedje in zijn neus als hij per trein op zijn bestemming aankomt.
Terwijl deze film niet tot de verkrachtingswraakfilms gerekend wordt, is hij dat wel. De verkrachting wordt hier verzinnebeeld door een pornofilm waar Caine met tranen in de ogen naar kijkt. Hij ziet hoe zijn nichtje (er wordt gesuggereerd dat het wel eens zijn dochter zou kunnen zijn) in een pornofilm ‘genomen’ wordt.
In een bepaalde scène zegt hij daar beschuldigend over tegen diegene die zijn nichtje voor de camera haalde:
‘Wat zou jij ervan gevonden hebben als het jouw nichtje was dat genaaid werd in die film?’
Get Carter (1971)
Hodges regisseerde heel wat meer. Er was Flash Gordon en ook Pulp, die er erg geestig uitziet.
Rust zacht Mike.
RIP Douglas McGrath (1958 – 2022)
In New York stierf Douglas McGrath. Hij was 64 en werkte in de filmindustrie. Hij maakte een aantal films die ik niet zag maar waar ik met plezier een samenvatting van zou willen zien.
Hij schreef ook mee aan Bullets Over Broadway (1994), een Woody Allen film die tot diens beste gerekend wordt.
Die wil ik eventueel wel in zijn totaliteit zien. Want ik hou van Allen, en Cusack ziek ik graag spelen.
RIP Douglas McGrath
RIP L. Q. Jones (1927 – 2022)
L. Q. Jones was an American actor and film director. I remember him from A Boy and His Dog (1975), a cult film about a boy and his telepathic dog who hunt for food and women. They end up in a handmaid’s tale type world. There is some nudity and lots of misogyny.
RIP Lino Capolicchio (1943 – 2022)
Lino Capolicchio was an Italian actor, screenwriter, and director known for performances in such films as Escalation (1968), The Garden of the Finzi-Continis (1970) and The House with Laughing Windows (1976).
RIP Bertrand Tavernier (1941 – 2021)
Bertrand Tavernier is known for such films as Death Watch (1980), a French science fiction film in which Romy Schneider plays a dying woman whose death is recorded on national television in an ongoing soap opera of morbid reality television.