Tag Archives: 1924

RIP Jimmy Carter (1924 – 2024)

–‘Is het de laatste van het jaar?’

–‘Jep, de laatste.’

–‘En kan hij niet wachten tot morgen?’

–‘Nee, hij moet vandaag nog.’

–‘Wie is het?’

–‘Jimmy Carter.’

‘Onder Carter hebben de Verenigde Staten de gewoonte om rechtse regimes te steunen oorlog te voeren tegen hun eigen liberalen grotendeels laten varen. Onder Reagan, vooral als Kissinger een comeback maakt, zou die smerige vorm van Realpolitik wel eens hervat kunnen worden.’

–‘Kissinger is nooit teruggekeerd, hij is gewoon zijn consultancybureau blijven runnen, maar dat kon Clive James niet weten toen hij de woorden hierboven schreef die verzameld zouden worden in Glued to the Box (1983).’

–‘Mijn opmerkingen rond de vuile rol die de Verenigde Staten heeft gespeeld in de wereldheerschappij heb ik bij de dood van Kissinger opgeschreven. De rol van Jimmy was de properste van alle recente Presidenten van de VS, én hij kwam het dichtste in de buurt van vrede tussen Israël en Palestina.’

–‘Rest mij nog jullie te bedanken lieve collega’s doodgravers, voor al het harde werk dat jullie in 2024 hebben verzet.’

Ik hoor wat goedkeurend gegrom. Ongeduldig geschuifel met de voeten.

–‘En jullie ook, trouwe lezers van de verslagen van de hoofddoodgraver van Dodenstad.’

–‘Rust zacht Jimmy, dat ook.’

RIP Sheldon Harnick (1924 – 2023)

“If I Were a Rich Man” (1964) van de film Fiddler on the Roof (1971)

De naam Sheldon Harnick zei me niets. Het was Jason, een van mijn doodgravers, die de voorbereidende opzoekwerken had gedaan en me vertelde dat hij toch een van de bekendste liedjesteksten van de twintigste eeuw had geschreven.

Continue reading

RIP Philip Pearlstein (1924 – 2022)

A Susan Wallner on Philip Pearlstein.

Philip Pearlstein was een Amerikaans schilder gekend voor zijn naakten. Die naakten waren niet echt ‘mooi’ en met ‘mooi’ bedoel ik de premoderne schoonheid van het mooie vrouwenlichaam of de prachtige zonsondergang.

De naakten van Pearlstein behoorden tot de categorie ‘cult van het lelijke’ die midden 19de eeuw de norm werd in de kunsten. Andere schilders in hetzelfde idioom zijn Stanley Spencer (1891 – 1959) en Lucian Freud (1922 – 2011).

Je zou hier ook Eric Fischl (* 1948) bij kunnen betrekken maar Fischl is toch meer onderdeel van de ‘cult van het mooie’, en dat laatste wil ik hier toch als ‘cult van het schone’ vertalen. Als ik hem tot de kunstenaars die het schone vieren reken, dan doe ik dat vooral op basis van zijn schilderij Bad Boy (1981), een van de hoogtepunten van de 20ste-eeuwse erotische kunst.

Niet alleen waren de naakten van Pearlstein niet ‘mooi’, ze waren ook niet ‘erotisch’. Het is natuurlijk een eigenschap van veel ‘erotische kunst’ dat ze niet echt “erotisch’ is. En met erotisch bedoelen wij hier opwindend. En met opwindend bedoel ik dan weer dat het bepaalde levenssappen laat stromen. Ik heb daarover uitvoerig geschreven in ‘Kan porno kunst zijn?’

Rust in vrede Philip.

RIP Sabine Weiss (1924 – 2021)

Sabine Weiss was a Swiss photographer, best known for her street photography in the humanist style.

Her work reflects the optimism of the Wirtschaftswunder, of ‘Les trente glorieuses’, of the post–World War II economic expansion.

Furthermore, the term humanist photography, strictly linked with the Family of Man photo exhibition which traveled around the world, was the instrumentalization of photography to obtain “niemals wieder Krieg!.”