Bokser George Foreman (1949 – 2025) stierf een week geleden. Nu ik erover nadenk vind ik boksen de nobelste aller sporten. En de wreedste. Foreman leidt naar andere boksers. Ik ken er maar twee: Roy Jones Jr. (°1969) met zijn song “Can’t Be Touched” (2004), je vindt er een clip van op YouTube die een compilatie van zijn beste moves bevat; en de onovertroffen Muhammad Ali (1942 – 2016) die ik vooral als dichter en morosoof heb leren appreciëren. Luister bijvoorbeeld naar zijn 1974 speech net vóór zijn gevecht tegen Foreman waar hij bluft dat hij met alligators heeft gevochten een een walvis heeft gevloerd en elders hoe hij vindt dat iedereen maar moet voortplanten binnen zijn eigen huidskleur: parkieten paren toch ook niet met leeuwen? Of hoe hij zich als erover verwonderde dat Jezus blank was.
Continue readingTag Archives: 1949
RIP Nicholas Bornoff (1949 – 2010)
Nicholas Bornoff was een Engelstalige schrijver, zoon van de ietwat enigmatische, te-weinig-gedocumenteerde Pools-Frans-Engelse muziekexecutive Jack Bornoff en diens Franse eerste vrouw Monique Hazleden.
In 1991 publiceerde Nicholas Pink Samurai, of volledig: Pink Samurai: Love, Marriage and Sex in Contemporary Japan. Het boek verscheen net voor het internettijdperk, toen konden zulke boeken nog. Immoral Tales (1994) is een gelijkaardig boek, hoewel nauwer in inhoudsreikwijdte, want dat gaat alleen over film.
Toen ik je voor het eerst uitcheckte Nicholas, was je al dood. Wat mij betreft te vroeg want je bent amper een jaar ouder dan ik nu ben. Mocht je nog leven, je was 75 geweest, dat is nog een mooie leeftijd.
Rust zacht Nicholas.
RIP Shelley Duvall (1949 – 2024)
In Het verzuim van de dood (2005) wordt er lange tijd niet gestorven. In de echte wereld gebeurt dat uiteraard nooit, het sterven houdt nooit op. Dit keer was het de beurt aan Shelley Duvall, de heel magere, met grote konijnentanden begenadigde Amerikaanse actrice die bekend werd met rollen als Wendy, de door Jack Nicholson belaagde echtgenote in The Shining (1980).
U herinnert zich vast wel hoe Shelley als Wendy achter een deur staat en hoe Jack een bijl pakt en de deur inhakt terwijl hij de bekende woorden van de bloedlustige wolf in het sprookje van de drie kleine biggetjes reciteert. Als hij dan uiteindelijk binnen is, houwt zij op haar beurt met een mes in zijn hand, een beetje in de stijl van de handdoorboorscène in Blood Simple (1984), maar veel minder diep in het vlees, het lijkt wel of Jack enkel een schrammetje oploopt. Ze had beter zijn hand afgehakt, maar daar was het de film niet naar en het geïmproviseerde wapen allicht niet scherp genoeg voor.
Hoe het ook zij, rust zacht Shelley.
RIP Richard Horowitz (1949 – 2024)
In Marokko stierf de Amerikaanse componist Richard Horowitz die vooral voor zijn filmwerk bekend werd. Jahsonic, mijn melomane doodgraver, wees mij op een compositie die nogal populair is in het ambient en balearic circuit. De titel is “Marnia’s Tent” en hij staat op de soundtrack van The Sheltering Sky (1990) die hij samen met Ryuichi Sakamoto schreef.
Mijn aandacht ging voornamelijk naar Eros in Arabia (1981) omdat ik nu eenmaal een erotomaan ben.
Rust zacht Richard.
RIP Martin Amis (1949 – 2023)
RIP Dubravka Ugrešić (1949 – 2023)
In Nederland overleed de in Joegoslavië geboren schrijfster Dubravka Ugrešić.
RIP Tom Verlaine (1949 – 2023)
RIP Carmelo La Bionda (1949 – 2022)
In Italië stierf Carmelo La Bionda. Hij was een zanger en songschrijver. Hij werd 73.
Hij maakte samen met zijn broer deel uit van een muzikaal duo dat zich La Bionda noemde, wat ‘De blonde’ betekent. Het was hun echte achternaam.
Het duo maakte discoplaten. Hun grootste hit was misschien “One for You, One for Me” (1978). ‘Eentje voor jou, eentje voor mij’ zongen ze dus. Het is me nooit duidelijk geworden wat ze daar onderling aan het verdelen zijn.
De hoes van de elpee waar die compositie op staat, is een kitscherig oriëntalistisch tafereel dat niet zou misstaan naast een slavinnenmarktschilderij van Jean-Léon Gérôme en waarover Edward W. Said schande zou spreken.
He duo werkte ook onder de naam D. D. Sound en in die hoedanigheid releaseten zij een maxi single die de naam “Café” (1978) kreeg. Die plaat draaide DJ Larry Levan in de legendarische New Yorkse discotheek Paradise Garage.
Een persoonlijke favoriet is misschien “I Wanna Be Your Lover” (1980) over een man die dringend uit de ‘friend zone’ en in de ‘boyfriendzone’ van een vrouw wenst te komen.
RIP Carmelo La Bionda
RIP Arno (1949 – 2022)
Arno was a Belgian singer known for compositions such as as “Oh La La La” (1981), “Willie Willie ” (1981) and “Putain putain” (1983).
I remember seeing TC Matic in concert at the Number One discotheque in Sint-Niklaas run by Robert Ivens.
Continue readingRIP John Miles (1949 – 2021)
John Miles was a British composer and musician best known for his composition “Music” (1976).
“Music” is a camp monstrosity in the category “foute muziek”.
The second movement of “Music”, which is uptempo, reminds me of “The Mexican” (1972) by Babe Ruth.
“The Mexican” shares some of “Music’s” campy qualities, but it is altogether a more satisfying song.