Tag Archives: literature

RIP A. S. Byatt (1936 – 2023)

Het lijkt erop dat ik me heb vergaloppeerd in mijn laatdunkendheid over ‘meeslepen’ als romankwaliteit toen ik Bluets de hemel in prees.

De grafsteen van de denkbeeldige 19de-eeuwse Christabel LaMotte, de vrouw die even vreselijk verliefd wordt op de gehuwde Randolph Henry Ash als hij op haar.

Nu A. S. Byatt nog maar net koud is, verdiep ik mij in haar roman Possession (1990), vertaald in het Nederlands als Obsessie, en ik kijk naar de gelijknamige film die de Amerikaan Ken Kwapis ervan maakte met Gwyneth Paltrow.

Continue reading

RIP Martin Walser (1927 – 2023)

Martin Walser was een Duits schrijver, de laatste van de generatie van Günter Grass en Heinrich Böll. Het was de generatie die zich nog bij de Hitlerjugend kon aansluiten en dat dan ook nog vaak deed omdat iedereen het deed.

Walser geciteerd in de Kritiek van de cynische rede van Sloterdijk.

Walser zal misschien best herinnerd worden om zijn uitspraak over het communisme en het kapitalisme.

Continue reading

RIP Milan Kundera (1929 – 2023)

Het zal wel afgunst zijn maar ik heb altijd een hekel gehad aan Hugo Claus. Nu ja, altijd, zo lang ik me kan herinneren, eind jaren zeventig begin jaren tachtig dus.

Ik weet nog precies hoeveel plezier het me verschafte dat De leeuw van Vlaanderen (1984), door Claus geregisseerd, een hopeloze mislukking bleek.

Het verdriet van België (1983) las ik uiteraard niet.

Vele jaren later, in 2021 was dat, moest ik eens glimlachen om een tekst van Claus, het korte verhaal “Een gezonde gangster” (1954). Ik zag daarin het bewijs dat ik niet per se bevooroordeeld was jegens de man die ik altijd zo’n kwal had gevonden.

Milan Kundera stierf.

The Unbearable Lightness of Being (1988) van Philip Kaufman
Continue reading

RIP Pascal Mercier (1944 – 2023)

In Franse encyclopedieën blijven kunstenaars leven. Ze sterven niet. Dat wil zeggen, men gebruikt ‘is’ i.p.v. van ‘was’ in elk lemma van een bekend persoon, dood of levend.

Jeremy Irons speelt de leerkracht klassieke talen die net zoals De man die de treinen voorbij zag gaan (1938), het boek van Simenon dat in de roman expliciet vermeld wordt.

Dus op de Franse Wikipedia ‘is’ Pascal Mercier (1944 – 2023) nog steeds:

‘… een Zwitsers schrijver bekend voor zijn Europese bestseller ‘Nachttrein naar Lissabon’ (2004). ‘Nachttrein’ vertelt het verhaal van een 57-jarige saaie Zwitserse classicus-prof die bij het vroege begin van de zoveelste-duizendste werkdag plots een meisje van zelfmoord redt, het fictieve boek ‘Een goudsmid van woorden’ in handen krijgt, daar totaal van in de ban geraakt, ineens zijn hele leven achterlaat, een nachttrein naar Lissabon neemt en alles te weten komt over dat fictieve boek en zijn schrijver…’

Continue reading

RIP Cormac McCarthy (1933 – 2023)

Cormac McCarthy was een Amerikaans schrijver gekend voor romans zoals No Country for Old Men (2005). De gebroeders Coen maakten er een van de beste films van de 21ste eeuw mee, werkelijk adembenemend.

Tot zover ‘over de doden niets dan goed.’

‘Would you hold still, please sir?’ Misschien wel dé scène uit No Country for Old Men (2007)
Continue reading

RIP Dubravka Ugrešić (1949 – 2023)

In Nederland overleed de in Joegoslavië geboren schrijfster Dubravka Ugrešić.

De aflevering van Van de schoonheid en de troost met Dubravka Ugrešić ging helemaal over fotoalbums. Kayzer en zijn ploeg was met Dubravka naar een Berlijnse rommelmarkt getrokken op zoek naar fotoalbums. Ze kochten er twee, gingen naar een hotelkamer en zij besprak de filosofische dimensie van dit soort albums: de censuur die er soms op gepleegd wordt van mensen geconfronteerd met hun verouderingsproces. Hoe het verschilt van documentaire of kunstfotografie. Ze las voor uit haar boeken die het hadden over fotografische herinneringen. Fotoalbums bestaan niet meer sinds de smartphone. Iedereen draagt zijn eigen fotoalbum steeds bij zich of het zit in de cloud.
Continue reading