In de Verenigde Staten stierf bassist Richard Davis. Hij was vooral actief binnen het jazz genre.
Maar Davis speelde ook bas op Astral Weeks (1968) van Van Morrison, een plaat waar ik veel naar geluisterd heb als tiener.
Continue readingIn de Verenigde Staten stierf bassist Richard Davis. Hij was vooral actief binnen het jazz genre.
Maar Davis speelde ook bas op Astral Weeks (1968) van Van Morrison, een plaat waar ik veel naar geluisterd heb als tiener.
Continue readingIk heb het gevoel dat ik de Spaanse actrice, danseres en zangeres Carmen Sevilla oneer aandoe door enkel haar flamenco-act in Europa di notte (1959) te tonen maar ik troost mij met de gedachte dat ik bij het overlijden van Gina Lollobrigida net hetzelfde deed. Magere troost. Ik schiet tekort. Maar is het mij daar ook niet om te doen? De kortst mogelijke connectie maken naar mijn universum? En het hart daarvan blijft allerlei lusten.
Je moet ofwel beroemd ofwel berucht zijn om een plek in Dodenstad te verdienen, gewone zielen worden aan de ingang geweigerd.
Enkele dagen geleden, het was een van de eerste warme dagen van het jaar, werd het dode lichaam van Pat Robertson hier aangeboden.
Continue readingFranz Gertsch was een Zwitsers schilder die op grote doeken hyperrealistische schilderijen maakte. Vooral portretten maar ook landschappen. Hij is een van de weinige Europese hyperrealisten. De naoorlogse trend om met fotografische precisie te gaan schilderen vond immers vooral ingang in de Verenigde Staten.
In België zijn drie hyperrealisten het vermelden waard: Roland Delcol, Roger Wittevrongel en Marcel Maeyer.
Vermeer was de oerhyperrealist.
Rust zacht Franz.
Austin Stoker was een Trinidad geboren Amerikaans acteur vooral bekend van zijn prestatie in Assault on Precinct 13 (1976) van John Carpenter.
Hij speelde ook in het blaxploitation vehikel Sheba, Baby (1975), een genre waar wij een zwak voor hebben. Die hele film staat op YouTube.
Jean-Luc Godard was a French-Swiss film director.
Godard rose to prominence as a pioneer of the ‘Nouvelle Vague’ in European cinema. He is best known for his jump cuts in À bout de souffle (1960).
Of the same period and in the same style are other films that defied audience expectations: Vivre sa vie (1962), Bande à part (1964), and Pierrot le Fou (1965).
Also of interest are his lesser known political films during his communist period. There is for example his use of stills such as the Freudo/Marx pinup in Le gai savoir (1969).
We at Jahsonic have little sympathy for the humorless pretentiousness of mr. Godard. He is, however symptomatic of the ‘épater les bourgeois’ tradition of Baudelaire, Brecht and Beckett. It’s a dirty job, but someone has to do it. We have nothing against going against the grain, but if you do it, do it good, like Debord, who gave the jacket of his mémoires sandpaper covers to damage the books in their vicinity maximally.
Irina Ionesco was a French photographer whose five minutes of fame were gained by photographing her daughter in suggestive poses and settings.
The story of the relationship with her daughter is told by the latter in My Little Princess (2011).
Jean-Louis Trintignant was a French actor who worked with all European art house directors between the 1950s and the 2000s. He is known for his economic acting.
Here he is in My Night at Maud’s (1969):
BDSM-wise (let’s, shall we?) two films come to mind.
Continue readingJacques Calonne was a Belgian artist, actor and musician.