Tag Archives: music

RIP Marcel Zanini (1923 – 2023)

“Tu veux ou tu veux pas” (1969)

Marcel Zanini was een in Turkije geboren Franse muzikant best gekend voor zijn song “Tu veux ou tu veux pas” (1969).

“Nem Vem Que não Tem” (1967)

Enfin, ik zeg zijn song, maar het was helemaal zijn song niet. Hij vertaalde of hij zong een vertaalde versie van “Nem Vem Que não Tem” (1967) van Carlos Imperial, een lied eerst op de Braziliaanse markt gebracht door Wilson Simonal voor Odeon.

https://www.youtube.com/watch?v=DidnUjrVnB4&t=32s&ab_channel=loveutilltheendoftimes
De versie van Bardot.

Jullie kennen het nummer van de versie die Bardot uitbracht in 1970.

RIP Yukihiro Takahashi (1952 – 2023)

Yukihiro Takahashi was een Japans muzikant die buiten zijn geboorteland best gekend is als drummer en leadzanger bij Yellow Magic Orchestra.

“Computer Game” (1978) van YMO

YMO brak in de Verenigde Staten door met “Computer Game” (1978), een cover van “Firecracker” (1959) van de Amerikaanse lounge muzikant Martin Denny.

Het origineel van “Computer Game” was “Firecracker’ (1959) van Martin Denny

Net zoals die andere elektronica-helden van de jaren zeventig, Kraftwerk, raakten ze in de VS bekend door de Afro-Amerikaanse gemeenschap.

YMO brengt “Computer Game” live op Soul Train in December 1980

Op een aflevering van Soul Train brachten ze twee nummers: een cover van “Tighten up” van Archie Bell & the Drells en het bovenvermelde “Computer Game”.

RIP Lisa Marie Presley (1968 – 2023)

“You Ain’t Seen Nothin’ Yet” (2012) van Lisa Marie Presley

Lisa Marie Presley was een Amerikaanse actrice en singer-songschrijver maar boven alles was ze de enige dochter van Elvis Presley.

Mevrouw Presley trouwde vier keer. Met Michael Jackson, Nicolas Cage en nog twee andere mannen en was moeder van vier kinderen. Een ervan pleegde zelfmoord toen hij twintig was.

Ze was bekend omwille van haar bekendheid, famous for being famous; en willens nillens was ze net als haar vader Elvis en haar ex-man Michael een tragisch slachtoffer van de cultuurindustrie. Maar zijn we dat niet allemaal?

Rust zacht Marie.

RIP Dennis Budimir (1938 – 2023)

“Truth” (1959), met Chico Hamilton, op de elpee That Hamilton Man

Dennis Budimir was een Amerikaans gitarist, lid van The Wrecking Crew, een in Los Angeles gebaseerde groep van sessiemuzikanten.

Als studiomuzikant speelde hij mee op zo’n negenhonderd filmopnames en ontelbare pop- en jazzplaten. Hij bracht maar een vijftal platen onder eigen naam uit.

Hij werd 84.

Er staat een filmpje op YouTube waar hij met Bill Frisell en Bob Bain speelt en waarop vooral Bain en Budimir herinneringen ophalen.

Rust zacht Dennis.

RIP Alan Rankine (1958 – 2023)

Alan Rankine was een mindere maar daarom niet minder geliefde muziekgod die toegang verschaft tot een universum dat – hoewel klein – mij vrij dierbaar is. Een lievelingsuniversumpje als het ware.

“Rumours of War” (1986)

In 1986 bracht Rankine “Rumours of War” uit op het Belgisch label Les Disques du Crépuscule.

Dat lied werd gedraaid in de Belgische clubscene die later zou uitgroeien tot de saaie en voorspelbare New Beat. Maar net vóór dat genre was uitgevonden, had België voor een korte periode de meest avontuurlijke deejays ter wereld en een publiek dat dat lustte. En dat publiek danste onder andere op “Rumours of War”.

Rankine sprak over ‘geruchten over een oorlog’ en er waren toen wel wat gewapende conflicten overal ter wereld maar niet in het Westen waar de muur en het gordijn dat Europa in twee deelde nog rechtstond en waar de enige oorlog de Koude Oorlog was.

Rust zacht Alan.

RIP Fred White (1955 – 2023)

“Evil” (1973)

Fred White speelde drums by de Amerikaanse band Earth, Wind & Fire die u misschien kent van “Evil” (1973), “Brazilian Rhyme” (1977), “September” (1978) and “Let’s Groove” (1981).

“Brazilian Rhyme” (1977)

Nu ik erover nadenk, opvallend veel hoezen van EWF hadden esoterische thema’s.

“September” (1978)

Die esoterische neiging hoeft niet te verbazen als men nadenkt over de titel van de band: “earth, wind and fire’, ‘aarde, wind, en vuur’; alleen water ontbreekt om er de klassieke elementen van te maken.

“Let’s Groove” (1981)

Over hoezen gesproken, een aantal ervan werden geïllustreerd door de Japanse illustrator Shusei Nagaoka.