Josef Somr was een Tsjechisch acteur, gekend bijvoorbeeld voor zijn rollen in Zwaarbewaakte treinen (1966) en De grap (1967), gebaseerd op het gelijknamige boek van Milan Kundera uit 1967.
Ik toonde al eerder een fragment uit Treinen toen regisseur Menzel stierf, hier een stuk uit De grap, de verleidingsscène.
Of nee toch niet, hierboven de hele film met Arabische en Engelse ondertitels.
RIP Josef Somr
Billy Al Bengston was een Amerikaans kunstenaar.
Men verwijst dikwijls naar Bengstons link met de “kustom”-auto-scene en de motorcultuur. Hij was naar het schijnt de eerste om autolak te gebruiken in de hoge kunsten met psychedelische kleuren die vaak mandala-achtige vormen kregen.
Ik geef u een lied van Harold Budd (die stierf onlangs ook): “Three Faces West (Billy Al Bengston’s)” (2005).
Louise Fletcher was een Amerikaanse actrice vooral bekend van haar rol als Nurse Ratched, de even ongenaakbare als gevoelloze hoofdverpleegster in One Flew Over the Cuckoo’s Nest (1975) van Miloš Forman, gebaseerd op de anti-psychiatrische roman met dezelfde titel van Ken Kesey.
Fletchers rol in Cuckoo’s Nest is een voorbeeld van de de sadistisch gevangenisbewaarster verhaallijn die tot haar volste expressie kwam in exploitatiefilms zoals Ilsa, de wolvin van de SS (1974).
Tot een van de eerste sadistische machtswellustelingen van vrouwelijke kunne wordt moeder-overste Sainte-Christine van De Non (1796) van Diderot gerekend.
Louise Fletcher speelde ook een hoofdrol in de redelijk geweldige film Brainstorm (1983) van Douglas Trumbull, die eerder dit jaar overleed.
RIP Louise Fletcher.
Enrique Metinides was a Mexican photojournalist working for the nota roja tabloids, producing pictures of murders and accidents such as “Adela Legarreta Rivas is struck by a white Datsun on Avenida Chapultepec, Mexico City, 29 April 1979” (1979).
Harrison Birtwistle (1934 – 2022) was an English composer of classical music. He is known for operas such as The Minotaur (2008).
Joan Didion was an American writer.
I don’t quite know what to think of Didion’s writing and whether I would like to read it.
She seems similar to contemporary Susan Sontag, however, Didion seems strictly non-philosophical.
Something did catch my eye, however, it is Philosophy and Vulnerability: Catherine Breillat, Joan Didion, and Audre Lorde (2019) by Matthew R. McLennan, a book in which Catherine Breillat, Joan Didion and Audre Lorde are called rigorous “nonphilosophers”.
Update 24/12: I was wrong. I came to that conclusion after delving into the White Album (1979) book, which seems to be an interesting portrait of 1960s counterculture. But not only that, she gave the world a beautiful nobrow analysis. In the book The White Album (1979)there is a passage where she writes about her habit of watching outlaw biker movies and she says:
“I suppose I kept going to these movies because there on the screen was some news I was not getting from The New York Times. I began to think I was seeing ideograms of the future.”
Raul de Souza was a Brazilian trombonist of quite some renown.
De Souza released at least two disco-ish songs: “Sweet Lucy” (1977), which is on the Derrick Carter Choice installment, and “‘Til Tomorrow Comes” (1979).
I give you Colors (1975).
This happened at least five years ago but it escaped my attention.
Alan Sheridan was an English author and translator. He translated Gilles and Jeanne (1983) by Michel Tournier.
The death of Sheridan came to my attention while documenting Pornographic Archaeology which I read thoroughly vertically last week.
Curtis Fuller was an American trombonist known for his work on the American jazz scene between the years 1957 and c. 1980.
Trombonists I admire include Rico Rodriguez, Peter Zummo, Vin Gordon, Don Drummond, Fred Wesley and Willie Colón.
Ronald Inglehart was an American political scientist, co-author of the Inglehart–Welzel cultural map of the world based on the World Values Survey.
I discovered Inglehart by reading and reviewing Whiteshift (2018).
I believe the studies of values became important again after the failure of the end of history by Fukuyama and 9/11.
These two events proved that it’s not the economy stupid.