RIP Peter Weibel (1944 – 2023)
Tag Archives: artist
RIP Dorothy Iannone (1933 – 2022)
Dorothy Iannone was een Amerikaans kunstenaar die met haar autobiografische teksten, films en schilderijen expliciet naar de vrouwelijke seksualiteit verwees.
Ze nam deel aan Bodypoliticx (2007) in Rotterdam, een tentoonstelling waar Joost Zwagerman nog enige woorden aan wijdde.
Rus zacht Dorothy.
RIP Tom Phillips (1937 – 2022)
Tom Phillips was een Engels kunstenaar vooral bekend omwille van A Humument (1970 – 2005), een vermeerderd (en verminderd) boek dat Phillips voor het eerst in 1970 uitbracht maar waar hij zijn hele leven aan zou blijven verder werken.
Hij ‘verbouwde’ of ‘behandelde’ een Victoriaanse roman van ene Mallock, getiteld A Human Document (1892) tot A Humument, ‘an Doc’ weglatend uit de titel. Hij schrapte woorden en zinnen maar voegde ook veel toe. Hij overschilderde pagina’s, telkens woorden uitsparend om zo tot een volledig nieuw boek te komen.
Het is een standaardwerk binnen de appropriatie en in dit geval wordt niemands eigendomsrecht geschonden want de originele roman is al lang in het publieke domein.
Een geweldig werk.
Rust in vrede Tom.
RIP Ashley Bickerton (1959 – 2022)
Ashley Bickerton was een Amerikaans kunstenaar wiens kleurrijke beeldtaal mij doet denken aan de Memphisbeweging die Sottsass en de zijnen opstartten begin jaren tachtig.
Hij was knap met een mooie brede mond.
Rust zacht Ashley.
RIP Kevin O’Neill (1953 – 2022)
Kevin O’Neill was een Brits striptekenaar.
‘Strips’ klinkt een beetje oneerbiedig. Het gaat eigenlijk over ‘graphic novels’.
Hij was vooral bekend van zijn werk aan The League of Extraordinary Gentlemen, het meesterwerk dat Alan Moore in 1999 bedacht.
RIP Lee Bontecou (1931 – 2022)
In de Verenigde Staten overleed Lee Bontecou. Ze werd 91.
Ze was een beeldhouwer. Beeldhouwster zeg ik liever niet. Haar werk van gelast staal had its Giger-achtig.
Rust zacht Lee Bontecou
RIP Billy Al Bengston (1934 – 2022)
Billy Al Bengston was een Amerikaans kunstenaar.
Men verwijst dikwijls naar Bengstons link met de “kustom”-auto-scene en de motorcultuur. Hij was naar het schijnt de eerste om autolak te gebruiken in de hoge kunsten met psychedelische kleuren die vaak mandala-achtige vormen kregen.
Ik geef u een lied van Harold Budd (die stierf onlangs ook): “Three Faces West (Billy Al Bengston’s)” (2005).
RIP Ulay (1943 – 2020)
Ulay was a German artist, best known for his collaborations with Marina Abramović.
The duo are perhaps best-known for The Other: Rest Energy (1980) in which Ulay holds a bow and arrow to the heart of Marina Abramović.
Tortured artists and beautiful losers
Self-Portrait with Bandaged Ear and Pipe, the purest version of the two ‘bandaged’ portraits.
Vincent van Gogh‘s two Self—Portraits with Bandaged Ear are the most perfect visual expression of the concept of the tortured artist, an artist who in this particular case literally in an act of self-torture cut off his own ear.
Van Gogh was a beautiful loser unacknowledged during his lifetime and posthumously rewarded with success.
One other painting in the category ‘existential angst’ comes to mind, the far more famous The Scream, depicting an artist tortured by existential angst.
… in a garret with a leaking roof
The Poor Poet (1839), a painting by Carl Spitzweg.
Look where this sufferer from artistism, this bourgeoisophobe, this starving artist, this beautiful loser, this bohemian, this tortured artist, this seeker of artistic inspiration, this man afraid of writer’s block, look at where this poor soul ends up: in a garret with a leaking roof.
How very romantic, how utterly romantic is this notion of the Artist, the creative genius touched by divine inspiration.