Tag Archives: cinema

RIP Eugenio Martín (1925 – 2023)

Horror Express (1972)

Eugenio Martín was een Spaans filmregisseur die voornamelijk herinnerd zal worden voor zijn film Horror Express (1972), een film met de horrorhelden Christopher Lee en Peter Cushing.

De film speelt zich af op een trein die in 1906 onderweg is van Siberië naar Europa. Ook op de trein: een kist van een antropoloog met een opgegraven bevroren stoffelijk overschot dat wel eens de ‘missing link’ zou kunnen zijn. Er blijkt een wezen in die verzameling botten te huizen die de passagiers een voor een afmaakt.

God weet of dit in 1972 in een Vlaamse krant gerecenseerd werd en wat men er dan over zei.

Het plot is slim, de dialogen vrij goed geschreven en het geheel is uiteraard onpretentieus.

Heel aardig is het plotelement van de optografie, het geloof dat iemand voor hij sterft het laatste wat hij zag op zijn netvlies bewaart.

RIP Lando Buzzanca (1935 – 2022)

Il merlo maschio (1970) 

De Italiaanse acteur Lando Buzzanca stierf. Hij speelde de man van de beeldschone Laura Antonelli in Il merlo maschio (1970, De mannelijke merel). Zoals wel vaker in dit soort films van de jaren 70, waren de promotionele foto’s erotischer dan de film zelf, tenzij deze film, zoals ook de gewoonte was in die tijd, in twee versies opgenomen werd, maar daar heb ik geen aanwijzingen voor kunnen vinden.

Ik zag de film in het Italiaans en mijn Italiaans is maar rudimentair, dus ik ben er niet helemaal zeker van of ik wel zag wat ik denk gezien te hebben, maar ik vond de scène waarin Lando zijn vrouw verzoekt zijn tepels te strelen om een erectie te krijgen opmerkelijk. De gevoeligheid der mannelijke tepels is immers een onderbelicht onderdeel der mannelijke seksualiteit. De scène zit ‘m rond minuut 56.

Wat is het thema van dit zeer genietbaar niemendalletje van de Italiaanse cinema?

Continue reading

RIP Mylène Demongeot (1935 – 2022)

Mylène Demongeot was een Franse actrice die onder andere in de Fantômas trilogie speelde: Fantômas (1964), Fantômas se déchaîne (1965) and Fantômas contre Scotland Yard (1967).

De eerste Fantômas film uit 1964. Mylène Demongeot is Hélène Gurn.

Fantômas heeft op de liefhebber van cultfictie altijd de grootste aantrekkingskracht uitgeoefend en E. du Perron schreef over hem:

“De tegenhanger van Holmes is Fantômas, die, even bovenmenselik als hij, de sprookjeswereld juist in stand houdt, die 32 dikke delen lang iedereen vermoordt waar en wanneer hij maar wil, voor wie geen muren, geen afstanden of lijfwachten bestaan, kortom, die de Boze is in persoon en zijn hellekunst aan de eenmaal gegrepen lezer als een eigen logika opdringt,” een “meesterwerk volgens de surrealisten.”

E. du Perron

Rust zacht Mylène

RIP Jean-Marie Straub (1933 – 2022)

De geschiedenis zal niet mild zijn voor de films van Straub en Huillet.

Niet saai genoeg, zullen sommigen zeggen, zij die alleen de saaiheid van Guy Debord saai genoeg vinden.

Veel te saai, zal de rest zeggen.

Slecht geacteerd, nog anderen.

Maar dat is het punt niet, zullen zijn verdedigers zeggen.

Onder die verdedigers op het tijdstip van overlijden waren Patrick Duynslaegher, die die Bachfilm aanprees en Bart Versteirt van het subsidievehikel Fantômas, die blij was dat zijn magazine reeds in het verleden veel aandacht aan Straub en Huillet gegeven had.

Ik gebruikte het woord subsidievehikel. Verschoning. Maar nu ik het toch liet vallen, de films van het duo Straub en Huillet zijn typische producten van gesubsidieerde naoorlogse staatscinema. Over het algemeen heb ik het daar niet zo mee.

Continue reading

RIP Douglas McGrath (1958 – 2022)

Bullets Over Broadway (1994) trailer.

In New York stierf Douglas McGrath. Hij was 64 en werkte in de filmindustrie. Hij maakte een aantal films die ik niet zag maar waar ik met plezier een samenvatting van zou willen zien.

Hij schreef ook mee aan Bullets Over Broadway (1994), een Woody Allen film die tot diens beste gerekend wordt.

Die wil ik eventueel wel in zijn totaliteit zien. Want ik hou van Allen, en Cusack zie ik graag spelen.

RIP Douglas McGrath