Tag Archives: RIP
RIP Paco Rabanne (1934 – 2023)
RIP Barrett Strong (1941 – 2023)
RIP Alastair Brotchie (1952 – 2023)
RIP Tom Verlaine (1949 – 2023)
RIP Alfred Leslie (1927 – 2023)
RIP Dean Daughtry (1946 – 2023)
RIP Agustí Villaronga (1953 – 2023)
RIP Eugenio Martín (1925 – 2023)
Eugenio Martín was een Spaans filmregisseur die voornamelijk herinnerd zal worden voor zijn film Horror Express (1972), een film met de horrorhelden Christopher Lee en Peter Cushing.
De film speelt zich af op een trein die in 1906 onderweg is van Siberië naar Europa. Ook op de trein: een kist van een antropoloog met een opgegraven bevroren stoffelijk overschot dat wel eens de ‘missing link’ zou kunnen zijn. Er blijkt een wezen in die verzameling botten te huizen die de passagiers een voor een afmaakt.
God weet of dit in 1972 in een Vlaamse krant gerecenseerd werd en wat men er dan over zei.
Het plot is slim, de dialogen vrij goed geschreven en het geheel is uiteraard onpretentieus.
Heel aardig is het plotelement van de optografie, het geloof dat iemand voor hij sterft het laatste wat hij zag op zijn netvlies bewaart.
RIP Marcel Zanini (1923 – 2023)
Marcel Zanini was een in Turkije geboren Franse muzikant best gekend voor zijn song “Tu veux ou tu veux pas” (1969).
Enfin, ik zeg zijn song, maar het was helemaal zijn song niet. Hij vertaalde of hij zong een vertaalde versie van “Nem Vem Que não Tem” (1967) van Carlos Imperial, een lied eerst op de Braziliaanse markt gebracht door Wilson Simonal voor Odeon.
Jullie kennen het nummer van de versie die Bardot uitbracht in 1970.