Tag Archives: 1943

RIP Peter Sinfield (1943 – 2024)

“21st Century Schizoid Man” (1969)

Peter Sinfield was een Engelse dichter en songschrijver bekend als medeoprichter en tekstschrijver van de rockband King Crimson. Hij schreef de tekst van “21st Century Schizoid Man” (1969) die ik hier voor de aardigheid vertaal :

Kattenpoot ijzeren klauw
Neurochirurgen schreeuwen om meer
Bij de gifdeur van paranoia
De schizoïde mens van de eenentwintigste eeuw

–“21st Century Schizoid Man” (1969)

Die song vindt elke muziekliefhebber wel goed, ook zij die prog maar een koel hart toedragen en dat zijn er nogal wat.

Rust zacht Peter.

RIP Jean Knight (1943 – 2023)

Mr. Big Stuff (1971) door Jean Knight

Jean Knight was een Amerikaanse zangeres bekend van het nummer “Mr. Big Stuff” (1971) dat ze zong maar niet schreef.

In tegenstelling tot wat de Afro-Amerikaanse mythologie zou kunnen doen vermoeden, is de stuff van Mr. Big Stuff niet zijn fallus maar zijn auto, zijn chique kleren en alle andere rijkdommen waarover hij beschikt.

Jean van haar kant is niet onder de indruk: ‘het is niet omdat jij wat met je bezittingen komt pronken dat ik mijn liefde aan jou kan schenken.’

Dat is wel zo verstandig van haar.

Rust zacht Jean.

RIP Thom Bell (1943 – 2022)

“People Make the World Go Round” (1972) by Thom Bell and Linda Creed, first performed by The Stylistics

Thom Bell was een Amerikaans componist, songschrijver, producer, arrangeur, pianist, en zanger die centraal stond in de ontwikkeling van de Philadelphia soul van de jaren zeventig. Hij was het creatieve brein achter de Delfonics, de Stylistics, en de Spinners.

“People Make The World Go ‘Round” (1999) by Innerzone Orchestra, cover van bovenstaande.

Je kan hem kennen van composities zoals “Ready or Not Here I Come (Can’t Hide from Love)” (1968), “La-La (Means I Love You)” (1968), “Didn’t I (Blow Your Mind This Time)” (1970), “People Make the World Go Round” (1972), “I’ll Be Around” (1972), and “Can’t Give You Anything (But My Love)” (1975) .

Maar je kan hem ook evengoed helemaal niet kennen natuurlijk want discoproducers zoals ‘Thom Bell, Gamble & Huff, Holland/Dozier/Holland, Jimmy Jam & Terry Lewis, Patrick Adams of Michael Zager’ worden nog altijd gemarginaliseerd, schreef Brian Chin in 1997.

En in 2000 wees David Haslam erop dat ‘het traditionele jaren-zestig-discours bolstaat van de waardeoordelen en het werk van de Velvet Underground verkiest boven dat van Motown, de productievaardigheden van Brian Wilson boven die van Norman Whitfield en de maatschappelijke relevantie van John Lennon boven die van James Brown.’

Rock boven pop dus. En ook rock boven soul en gelijk welk ander genre. Dat is ‘rockisme’.

Nu geloof ik wel dat er sinds die tijd een en ander veranderd is. In 2000 kwamen Frank Broughton en Bill Brewster met hun boek Last Night a DJ Saved My Life en in 2004 kwam Love Saves the Day van Tim Lawrence.

Daarna, of gelijktijdig ermee, kwam het rockisme versus poptimisme debat op gang en kreeg de obsessie met ‘authenticiteit’ een serieuze knauw.

Rust zacht Thom.

RIP Christine McVie (1943 – 2022)

“Everywhere” (1987) van Fleetwood Mac

Christine McVie was een Britse muzikante en songschrijver bekend als zanger en keyboardspeler bij de band Fleetwood Mac.

Ze schreef voor hen “Everywhere” (1987) en “Little Lies” (1987).

Dat zijn voor mij geen favoriete nummers als je ze vergelijkt met bijvoorbeeld “Hypnotized” (1973) dat ik enkele weken nog grijs draaide.

Los daarvan is mijn relatie met Fleetwood Mac best ingewikkeld. Een beetje zoals die met Dire Straits.

Maar dan word ik herinnerd aan “Dreams” (1973) en ben ik weer helemaal verguld. Of ik twijfel. Is dat de schuld van Stevie Nicks?

Ik zwijg.

Rust zacht Christine.

RIP Vangelis (1943 – 2022)

Blade Runner (1982)

Vangelis was a Greek composer known for film music such as Blade Runner (1982), “Chariots of Fire” (1981) and “1492: Conquest of Paradise” (1992) on the one hand; and pop songs such as “Let It Happen” (1973), “State of Independence” (1981) and “I’ll Find My Way Home” (1981) on the other.

Continue reading

RIP Lino Capolicchio (1943 – 2022)

Lino Capolicchio was an Italian actor, screenwriter, and director known for performances in such films as Escalation (1968), The Garden of the Finzi-Continis (1970) and The House with Laughing Windows (1976).

Opening scene to Escalation, a film qualifiable as the Italian version of The Trip . Lino is the young man on the bicycle.